|
|
Ο τίτλος δεν είναι δικός μου. Από τα γκράφιτι της
δεκαετίας του 70 τον αντέγραψα τότε που στους τοίχους της Αθήνας οι νέοι
έγραφαν συνθήματα για τύπους που έκαναν «αντίσταση» στη χούντα από τις πολυθρόνες
του «μπιντέ» στο Κολωνάκι. Διαβάζοντας όμως στις εφημερίδες για την απόφαση
διαφόρων υπουργών, δημάρχων και λοιπών «φορέων» να μετατρέψουν μεγάλες περιοχές
της Αθήνας σε car free zones δεν
μπόρεσα να αντισταθώ στο πειρασμό να ανακοινώσω ένα παράλληλο «πρόγραμμα» για
«πόλεις χωρίς αυτοκίνητα» που κάνει το πρόγραμμα του ΥΠΕΧΩΔΕ να ωχριά. Λοιπόν…
Από αύριο Τρίτη εξοβελίζω τα «γιωταχί» από το Κουκάκι, τη Καλλιθέα, τη Κυψέλη,
το Κολωνάκι, την Ακαδημία Πλάτωνος, τον Άγιο Ιωάννη, ολοκληρώνοντας το Σχέδιο Μου
που έχει αρχίσει με τον εξοβελισμό τους από του Ψειρή, τα Εξάρχεια, το Θησείο,
το εμπορικό τρίγωνο και ιστορικό τετράγωνο. Μετά την γκετοποίηση των «ευγενών» προαστίων της Αθήνας (όπου οι κάτοικοι
απαγορεύουν σε όλους, ακόμα και στα μέλη ων οικογενειών τους να τις διασχίσουν)
αποφάσισα, για λόγους που εμπιστεύομαι μόνο στον ψυχαναλυτή μου, να μην αφήσω
δρόμο, πλατεία, σοκάκι που να μη μονοδρομήσω, πεζοδρομήσω, ενοποιήσω. Με το
τρόπο αυτό εκτός του ότι συμβάλω στη προσπάθεια να εξαφανιστούν τα καταραμένα τα «γιωταχί» (το που θα πάνε
ελάχιστα με ενδιαφέρει καθ’ ότι η ανατροφή (στη Κουρούμπουλα Κορινθίας) και οι
σπουδές μου (στα καφενεία της Ρώμης και του Παρισιού), αλλά και το γεγονός ότι,
χρόνια τώρα, χρησιμοποιώ το ταξί ή την υπουργική μερσεντέ για τις μετακινήσεις
μου, δεν μου επιτρέπει να συγχρωτίζομαι με την εποχούμενη μπασκλασαρία. Και
είναι αυτή ακριβώς η τάξη (των κατόχων «γιωταχί») που κάνει το μεγαλύτερο κακό
στη πόλη και όχι η φάρα μου που, για δεκαετίες ολόκληρες δεν φρόντισε, δεν
μπόρεσε, δεν κατάφερε να εφαρμόσει τους νόμους. Τι εννοώ; Απλά ότι αν οι προκάτοχοί μου υπουργοί,
πρωθυπουργοί, γενικοί γραμματείς και λοιποί φαρισαίοι είχαν επιτελέσει
–στοιχειωδώς- το καθήκον τους σήμερα η Αθήνα και οι άλλες πόλεις της Ελλάδας
δεν θα παρουσίαζαν την εικόνα του αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού καρκατσουλιού
που παρουσιάζουν, αλλά αυτό είναι θέμα ευαίσθητο και είναι καλύτερα να μη το
ακουμπήσουμε τώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη το σχέδιο για την ενοποίηση των
αρχαιολογικών χώρων (και τον μέχρι αναισθησίας βασανισμό των πολιτών της
Αθήνας).
Το μόνο που με
ενδιαφέρει, σαν πρόεδρο της Εταιρίας Ενοποίησης είναι να ενοποιήσω όσα
ενοποιούνται αδιαφορώντας πως και αν οι πολίτες θα μεταβούν από το ένα σημείο
της πόλης στο άλλο. Και επειδή, τις τελευταίες ημέρες, μερικοί ενοχλητικοί,
μεταξύ των οποίων υπουργοί Μεταφορών, καθηγητές Πολυτεχνείων και δημοσιογράφοι
του Κυβερνοχώρου (που «απομακρύνθηκαν» ή απολύθηκαν από τις εφημερίδες που
εργάζονταν) καταφέρονται εναντίον της απόφασης Μου να πεζοδρομήσω, μονοδρομήσω και
ανασκολοπίσω τη πόλη ώστε να «εξοβελίσω» τα καταραμένα τα «γιωταχί» (από τη
φορολογία των οποίων συντηρώ και λειτουργώ το τζουτζιακό κράτος), θέλω να τους
πληροφορήσω ότι, σκασίλα Μου μεγάλη, εγώ θα προχωρήσω σύμφωνα με το Σχέδιο και
θα παραδώσω ολόκληρο το ιστορικό και εμπορικό κέντρο της πόλης στους ιδιοκτήτες
μπαρ, καφενείων, καφωδείων, εστιατορίων, ζαχαροπλαστείων και λοιπών
επιχειρήσεων αναψυχής και χοντρής κονόμας. Και αν κανείς από αυτούς τους
αναίσθητους τολμήσει να με ρωτήσει που πήγαν οι φτωχούληδες που είχαν τα
σπιτάκια, τα μαγαζάκια, τις βιοτεχνίες, αλλά και τα μαγέρικα σ’ αυτές τις
περιοχές θα τους απαντήσω ότι, πήραν των ομματίων τους κι’ έφυγαν μια και δεν
μπόρεσαν να αντισταθούν στις σούπερ προσφορές των εφοπλιστών, εργοστασιαρχών,
εκδοτών, μεγαλοδημοσιογράφων, μεγαλογιατρών, μεγαλοεκδοτών και λοιπών
αναξιοπαθούντων που «υπέφεραν» από την κυκλοφορία των «γιωταχί» στο «κέντρο»
της Αθήνας. Και, για να χρησιμοποιήσω το τελευταίο και πιο δυνατό μου
επιχείρημα θα τους ρωτήσω: πότε στο παρελθόν μία παραδοσιακή συνοικία σαν την
Πλάκα διάθετε 30 …πισίνες; Ποτέ και
αυτό δείχνει πως τα μέτρα Μου για την γενικότερη «αναβάθμιση» του εμπορικού και
ιστορικού κέντρου πέτυχαν το στόχο και οι περιοχές αυτές παραδόθηκαν επιτέλους
στους φυσικούς τους ιδιοκτήτες που είναι οι σνομπ, και οι κάθε λογής νεόπλουτοι
«μπούρτζοι». Αμ’ πως που έλεγε και ο Θύμιος του παλιού ελληνικού
κινηματογράφου…_Κ.Κ.
'Αλλα 'Αρθρα
|
|
