Κώστας Καββαθάς

		Επίκαιρα/1970-1974

		Αυτοκίνητο ( 03-02-1972 )

Σκοτωνόμαστε τρέχοντας με... 50! - Τεύχος 182

Μια επίσημη έρευνα αποδεικνύει…

ΕΙΝΑΙ τόσο σοβαρά τα στοιχεία που θα διαβάσετε πιο κάτω, ώστε δεν μπορώ να μη σας τα παραθέσω. Πρόκειται για τ’ αποτελέσματα μιας ερεύνης που έγινε από την Ένωση των Γερμανών Ασφαλιστών Αυτοκινήτων επί 63.000 (εξήντα τριών χιλιάδων) ατυχημάτων στη Δυτική Γερμανία.

Μια έρευνα ατράνταχτη, όπως λένε, αφού οι άνθρωποι έλαβαν υπ’ όψη τους κάθε δυνατή παράμετρο, που οδηγεί σ’ ένα ατύχημα. Τον οδηγό και την ηλικία του, την κατάσταση και τον τύπο του αυτοκινήτου του, το δρόμο, τις καιρικές συνθήκες, τα Πάντα… Τετρακόσιες σαράντα μία παράμετροι για να είμαστε ακριβείς!

Και όλα αυτά τα στοιχεία τα έδωσαν στους ηλεκτρονικούς εγκεφάλους και να τα αποτελέσματα. Διαβάστε τα με προσοχή, γιατί είναι αυτά που χρόνια τώρα προσπαθούμε να πούμε, μεταφρασμένα σε ποσοστά επί τοις εκατό.

Λέει λοιπόν το πρώτο μέρος, που αφορά την ΤΑΧΥΤΗΤΑ και τα ατυχήματα:

Το 17% των ατυχημάτων συνέβη σε οδηγούς που πήγαιναν με ταχύτητες μικρότερες των 25 χιλιομέτρων.
Το 52% συνέβη σε οδηγούς που εκινούντο με ταχύτητες από 25 έως 50 χιλιόμετρα την ώρα.
Το 22,8% συνέβη σε οδηγούς που εκινούντο με ταχύτητες 50 έως 80 χιλιομέτρων την ώρα.
Το 5,6 % συνέβη σε οδηγούς που εκινούντο με ταχύτητες από 80 έως 100 χιλιόμετρα την ώρα, και
Το 2,3 % σε οδηγούς που εκινούντο με ταχύτητες άνω των 100 χ. α. ω.!

Το διαβάσατε με προσοχή; Κι αν ναι, δεν μείνατε με το … στόμα ανοιχτό;

Το ποσοστό είναι τεράστιο στις ταχύτητες που κινούνται οι ‘‘προσεκτικοί’’ οδηγοί, στις ταχύτητες των 25 έως 50 χιλιομέτρων την ώρα! Κι ακόμη, το ποσοστό πέφτει καθώς η ταχύτης αυξάνει!

Ίσως σας φαίνεται απίθανο, αλλά υπάρχει μια λογική εξήγηση, που προσπαθούμε χρόνια τώρα να θέσουμε υπ’ όψη εκείνων που παίρνουν αποφάσεις αλλά και των αναγνωστών μας.

Επικίνδυνος δεν είναι ο οδηγός που κινείται γρήγορα. Επικίνδυνος είναι ο τρομαγμένος, ο δήθεν ‘‘προσεκτικός’’ οδηγός, που πάει σαν τη χελώνα και σκέφτεται με τις ώρες αν θα πάη δεξιά ή αριστερά, αν θα επιταχύνη ή θα φρενάρη. Κι όσο οι ταχύτητες αυξάνονται τόσο τα ατυχήματα μειώνονται, γιατί ο «άλλος» οδηγός είναι ξύπνιος, σκέφτεται, αποφασίζει γρήγορα, ενεργεί σωστά.

Υπάρχει ένα ποσοστό ανάμεσα στα 80 με100 χιλιόμετρα και δεν αποκλείεται μάσα σ’ αυτό να υπάρχουν οδηγοί που κάθε άλλο παρά καλοί είναι. Οδηγοί ‘‘τρελοί’’ χωρίς καμιά συναίσθηση των πράξεών τους. Κι αυτό μπορεί να δώση ένα πρόσθετο επιχείρημα στους πολέμιους της ταχύτητας. Αλλά το ποσοστό των ατυχημάτων είναι τόσο μικρό και πέφτει περισσότερο πάνω από τα 100 χιλιόμετρα, ώστε κάποια αλήθεια πρέπει να υπάρχη κάπου.

Και όταν το ποσοστό πέφτει στα 2,3 % σε ταχύτητες άνω των 100 χιλιομέτρων, τότε δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: Ή δεν υπάρχουν πολλοί οδηγοί που να ξεπερνούν τα 100 χιλιόμετρα, ή όσοι τα ξεπερνούν είναι καλοί οδηγοί!

Και στις δύο περιπτώσεις, τα πράγματα ακολουθούν ένα λογικό δρόμο. Που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα όρια ταχύτητος περιττεύουν, αφού δεν υπάρχουν πολλοί οδηγοί που ξεπερνούν τα 100 χιλιόμετρα, και ότι δεν υπάρχουν όρια ταχύτητος για τους καλούς οδηγούς.

Όταν, πριν από λίγο καιρό, καταφερόμεθα κατά του ορίου των 110 χιλιομέτρων αυτά ακριβώς τα πράγματα είχαμε στο νου μας. Και έρχεται τώρα μια επίσημη έρευνα, που τα αποδεικνύει με τον τρανότερο τρόπο!

Η έρευνα όμως δεν σταματά στο σημείο αυτό. Συνεχίζει με μια δεύτερη σειρά αποκαλύψεων, που είναι τραγικές στην έκτασή τους.

Ασχολείται με τα ατυχήματα που γίνονται στο προσπέρασμα και σείει τα θεμέλια των απόψεων που προβάλλουν οι διάφοροι αυτόκλητοι προφήτες.

· Με ταχύτητες κάτω των 25 χιλιομέτρων, ποσοστό 4,5 %

· Με ταχύτητες 25 έως 50 χιλιομέτρων, ποσοστό 40,1 %

· Με ταχύτητες 50 έως 80 χιλιομέτρων, ποσοστό 35,2 %

· Με ταχύτητες 80 έως 100 χιλιομέτρων, ποσοστό 13,3 %

· 100 χιλιόμετρα και άνω, ποσοστό 6,9 %

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που θα μπορέση, να αμφισβητήση αυτόν τον πίνακα. Προσπέρασμα με μικρή ταχύτητα, σημαίνει ΘΑΝΑΤΟ και αυτό δεν χρειάζεται φιλοσοφία να το καταλάβη κανείς. Για τον απλό λόγο ότι όσο πιο σιγά κινείται το αυτοκίνητο στο προσπέρασμα, τόσο περισσότερο χρόνο βρίσκεται ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟ στον κίνδυνο. Από την αντίθετη λωρίδα έρχονται άλλα αυτοκίνητα και οι μετωπικές συγκρούσεις είναι ΓΕΓΟΝΟΤΑ!

Όλοι διαβάζουμε για τα τραγικά δυστυχήματα που γίνονται στους δρόμους μας. Και τα ποσοστά που παραθέτουμε μιλούν κυριολεκτικά μόνα τους και τα εξηγούν με τον καλύτερο τρόπο.

Πόσες φορές έχετε διαβάσει σε αυτή τη σελίδα για τις ΑΙΤΙΕΣ των ατυχημάτων στους δρόμους μας; Πόσες φορές δεν έχουμε θίξει το πρόβλημα του προσπεράσματος; Πόσες φορές δεν έχουμε ασχοληθή μ’ αυτά τα όντα- γιατί περί όντων πρόκειται- που, όταν προσπερνούν, κάνουν έναν αιώνα, εκθέτοντας τον εαυτό τους και τους άλλους σε θανάσιμο κίνδυνο; Και τι άλλο λέει αυτή η έρημη η έρευνα των Γερμανών Ασφαλιστών από αυτά που φωνάζαμε εμείς τόσα χρόνια;

Κι αν βρεθή κάποιος αφελής να πη ότι το 40,1 % των 25 έως 50 χιλιομέτρων είναι… ακίνδυνο, του προτείνουμε να τρακάρη μ’ ένα άλλο αυτοκίνητο που έρχεται από την αντίθετη πλευρά με την ίδια ταχύτητα. Δεν τον προειδοποιούμε ότι «θα τα ξαναπούμε», γιατί είμαστε σίγουροι ότι δεν θα έχη γλιτώσει.

Γι’ αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, το όριο των 110 χιλιομέτρων είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. Γιατί βρίσκεται ακριβώς πάνω στο προσπέρασμα. Γιατί οι περισσότεροι οδηγοί, λόγω αγνοίας ή λόγω ακαταλληλότητος του αυτοκινήτου ή λόγω τρόμου, δεν φθάνουν ποτέ τα 110 και σκοτώνονται με τα 80 τους. Και οι καλοί οδηγοί, τα καλά αυτοκίνητα, δεν μπορούν να φύγουν μακριά από τον κίνδυνο της κινούμενης μάζας, για τον απλό λόγο ότι υπάρχει το όριο!

Αυτά λοιπόν με την έρευνα των Γερμανών Ασφαλιστών. Όποιος έχει μάτια βλέπει. Όποιος δεν έχει, τι να πούμε!

Κώστας Καββαθάς

Κάθε 7 μέρες

· Ίσως είναι ακόμα πολύ νωρίς να γράψουμε για το Ράλλυ Ακρόπολις, αλλά γιατί όχι; Στο κάτω- κάτω έχουμε κι εμείς ένα μεγάλο διεθνή αγώνα (κατά πολλούς φρικτά παρεξηγημένο από το επίσημο κράτος) και αν δεν το παινέσουμε θα πέση να μας πλακώση. Ή θα εξαφανισθή απ’ τον χάρτη κι άλλα μεγάλα Ράλλυ θα πάρουν τη θέση του. Το Ακρόπολις το 1972 θα γίνει για μιας διαδρομή 3.800 χιλιομέτρων, από τα οποία τα 2.600 χιλιόμετρα θα είναι άσφαλτος, τα 1.200 «χώμα» και τα 450 ειδικές διαδρομές. Το φετινό Ράλλυ θα είναι το 20ό στη σειρά κι αυτό είναι ένα όμορφο ρεκόρ.

· Μέχρι πέρυσι, το Ράλλυ Ακρόπολις ήταν ένας τρομερός αγώνας με τον χρόνο και την κούραση. Τα πληρώματα έπρεπε να καλύψουν όλη τη διαδρομή χωρίς να κοιμηθούν, εκτός βέβαια από όσον ύπνο μπορούσαν να «μαζέψουν» ρίχνοντας την πλάτη του καθίσματος πίσω, πάνω στις πέτρες και τις λακούβες της διαδρομής! Φέτος όμως τα πράγματα θα είναι πιο «πολιτισμένα». Τ’ αυτοκίνητα θα ξεκινήσουν απ’ την Αθήνα και θα πάνε βόρεια και όταν επιστρέψουν πίσω στη Στερεά θα σταματήσουν στο Λουτράκι και τα κουρασμένα πληρώματα θα κοιμηθούν πριν αρχίσουν τον τελευταίο «εφιάλτη» της Πελοποννήσου.

Το φετινό Ακρόπολις μπορεί να έχη μια νύχτα- ή μάλλον λίγες ώρες ύπνο- αλλά θα είναι για μια ακόμα φορά αυτός ο υπέροχος αγώνας που ήταν πάντα. Η στήλη ξεκινά πάντα για το Ακρόπολις από το 1965. Έχει τερματίσει μάλιστα δυο φορές! Ίσως ξαναπροσπαθήση και φέτος, αν και οι καθημερινές ασχολίες δεν επιτρέπουν πια αυτού του είδους τις περιπέτειες. Ό,τι και να γίνη πάντως θα σας κρατήση ενήμερους για τα συμβαίνοντα πριν, κατά και μετά τον Μεγάλο Αγώνα της Χρονιάς.

· Όσοι από τους αναγνώστες της στήλης παρακολουθούν τους αγώνες μοτοσικλέτας θα λυπήθηκαν που ανεβλήθη το 7^ο Μότο- Κρος του Πρωταθλήματος 1972. Τα νεώτερα επί του θέματος είναι τα εξής: Οργανωτής του πρώτου αγώνος- αλλά και άλλων τριών μέσα στο χρόνο- ήταν ο ΑΣΕΜ. Την Δευτέρα πριν απ’ την Κυριακή του αγώνος, οι αγωνιζόμενοι ζήτησαν πληροφορίες απ’ τον ΑΣΕΜ και Κανονισμό για τον αγώνα. Αλλά και τα δύο δεν υπήρχαν, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις όλων των ενδιαφερομένων! Έτσι η ΕΘ.Ε.Α. μετέφερε τον αγώνα σε μια άλλη ημερομηνία, στις 15-6-1972, και τον ανέθεσε στους οργανωτάς του 1^ου Μότο Κρός 1971 και του 1^ου Μότο Κρός 1972- που ήταν εκτός πρωταθλήματος- το περιοδικό «4 ΤΡΟΧΟΙ»,της Πιρέλλι και την Α.Λ.Α. Αν ο ΑΣΕΜ αρνηθή να διοργανώση τους υπόλοιπους αγώνες του, πιστεύουμε ότι η ΕΘ.Ε.Α. θα τους αναθέση σε μια απ’ τις τρεις Λέσχες που υπάρχουν, δηλαδή στην ΑΛΦΑ, την ΑΛΑ ή την νέα ΠΑΛΛΑΣ. Και γιατί όχι;

'Αλλα 'Αρθρα