Ψηλός, ξερακιανός, σαν να είχε κατεβεί από βυζαντινό εικονοστάσι, γύριζε τα δημοσιογραφικά γραφεία πουλώντας ξυπνητήριααα...Έτσι αποκαλούσε τα βιβλία που κουβαλούσε στις δύο λευκές του τσάντες. Είχε τα πάντα, από τους Ξένους Ταξιδιώτες στην Ελλάδα μέχρι τα άπαντα του Σεφέρη και Ιστορία του Ελληνικού Έθνους μέχρι τη Θεωρία των Κβάντων. Τον έλεγαν Φανίτσιο και οι παλιοί γραφιάδες τον αγαπούσαν και τον σέβονταν γιατί, με τα βιβλία του πρόσφερε ευγένεια και γνώση. Το ίδιο κάνουν σήμερα πολλοί αναγνώστες. Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο τους επιτρέπει να έρχονται σε άμεση επαφή με τον δημοσιογράφο και, οφείλω να πω ότι είμαι περήφανος για το γεγονός ότι, εκατοντάδες είναι οι «φανίτσιοι» που διαβάζουν το «Πρώτο Θέμα». Το τελευταίο καιρό, με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και στην Ε.Ε. (ευρωσύνταγμα), με τους προληπτικούς πολέμους (Κουβέιτ, Αφγανιστάν, Τσετσενία, Ιράκ, Ιράν, Τουρκία(;), με την αναρρίχηση των αναγεννημένων χριστιανών στην κορυφή της μοναδικής (για 10 ακόμα χρόνια;) υπερδύναμης και τον διαρκώς αυξανόμενο μουσουλμανικό φονταμενταλισμό, και με τη ψήφο εμπιστοσύνης σε μία κυβέρνηση που έχει ήδη την εμπιστοσύνη του λαού (αφού πρόσφατα κέρδισε τις εκλογές), η στήλη δέχεται βροχή κειμένων και επιστολών-ξυπνητηριών που θα έπρεπε, όχι απλώς να διαβάζονται αλλά να διδάσκονται στα σχολεία. Αφιερωμένο σε σας λοιπόν το σημερινό «Επί Παντός». Ο Δ. Μισίρης μου έστειλε ένα κείμενο του Ε. Παπανούτσου που ανακάλυψε ο Στέφανος Ληναίος σε ένα κεφάλαιο του βιβλίου του «Η κρίση του Πολιτισμού» με τίτλο «Ποια Δημοκρατία» που περιγράφει με το καλύτερο τρόπο το νέο πολιτικό και πολιτιστικό μεσαίωνα. Απολαύστε το... "...αν κάποιος μας ρωτήσει, πλησίασε η ανθρωπότητα, στον αιώνα μας, την πραγματική δημοκρατία ή απομακρύνθηκε από αυτήν; Φοβάμαι ότι δεν θα είναι κολακευτική η απάντησή μας.. Σήμερα τεράστια τμήματα της οικουμένης, σε όλες τις ηπείρους, έχουν πολίτευμα ολοκληρωτικό. Οι δημοκρατούμενες περιοχές στο χάρτη της γης, έχουν απελπιστικά συρρικνωθεί και η ευστάθειά τους δοκιμάζεται. Πώς μπορούμε λοιπόν να μιλήσουμε σοβαρά για πρόοδο της δημοκρατίας; Μπορεί βέβαια να ατυχήσαμε πολιτικά, γίναμε όμως πολύ σοφότεροι από τους προγόνους μας, στην πολιτική "γνώση". Μάθαμε π.χ., οι ισχυροί της γης (είτε είναι κοινωνικές τάξεις είτε κράτη ολόκληρα, νοθεύουν και καπηλεύονται τη δημοκρατία. Με το γράμμα του νόμου εξισώνουν τους πολίτες. Στην πράξη όμως τους ξεχωρίζουν κατά, την οικονομική τους κατάσταση, το χρώμα της επιδερμίδας τους ή την κομματική τους τοποθέτηση και ανάλογα τους συμπεριφέρονται. Μάθαμε ακόμη ότι οι μάζες εξακολουθούν να δημαγωγούνται. Ξεσηκώνονται για να αποχτήσουν τις ελευθερίες που τους υπόσχονται κάποιοι δημεγέρτες και τελικά, ενώ νικούν χάνουν και τις λίγες που είχαν. Μάθαμε τέλος ότι λαοί μεγάλοι και περήφανοι, μέσα στην αλαζονεία τους θεωρούν λογικό και ηθικό να καταδυναστεύουν κάποιος λαούς μικρότερους με μια νέα μορφή αποικιοκρατίας: τους παραδίδουν σε τοπικούς αυθέντες που είναι οι εντολοδόχοι και οι πράκτορες των συμφερόντων τους. Mε λίγες λέξεις: γνωρίσαμε από κοντά στη μια όχθη τον πολιτικό κυνισμό και την πολιτική υποκρισία και στην άλλη όχθη την πολιτική αφέλεια και την πολιτική μωρία.. Προοδέψαμε τούτο τον αιώνα... Όμως δεν ευτυχήσαμε. Πάνε χρόνια τώρα που λέω ότι, όσο περισσότερη δημοκρατία μας πουλάνε τόσο περισσότερο μας δένουν χειροπόδαρα. Απόδειξη οι χιλιάδες κάμερες που, δήθεν, ελέγχουν τη κυκλοφορία. Το ξέρετε ότι οι αστυνομία θα έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε εικόνα και ήχο σε 550 σημεία της Αθήνας όπου έχουν ήδη εγκατασταθεί κάμερες CCVT, για να μην αναφερθώ στις 6000(;) που ήδη λειτουργούν; Μήπως θέλετε να μιλήσουμε για τα διαβατήρια και τις ταυτότητες με τα βιομετρικά δεδομένα για 500 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες; Τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Βιομετρικών Διαβατηρίων; Τους 125.000 τερματικούς σταθμούς ελέγχου στα σύνορα; Μήπως να αναφερθούμε στις ανεξάρτητες αρχές προστασίας προσωπικών δεδομένων; Στα μικροτσίπ που θα αναγνωρίζουν και τις πιο ανεπαίσθητες αλλαγές και θα στέλνουν πληροφορίες, μέσω κινητού, στο γιατρό του ασθενή; Τις τηλεφωνικές κλήσεις; Τα SMS; Τα ονόματα χρηστών στο Internet; Τη τήρηση ηλεκτρονικού αρχείου; ΟΛΑ τείνουν να καταργήσουν αυτό για το οποίο χύθηκαν εκατομμύρια τόνοι αίματος: τη Δημοκρατία! Γιατί, ποιος είναι εκείνος που θα εμποδίσει το Μεγάλο Χαρτογιακά να εμφυτεύσει μικροτσίπ στο σώμα κάθε παιδιού που γεννιέται (επειδή «ανησυχεί» για την υγεία του) ή στο αυτί κάθε δημοσιογράφου, διανοούμενου, καλλιτέχνη ή πολιτικού; Το ερώτημα που θέτουν οι αναγνώστες είναι πως θα μπορέσουμε να αντισταθούμε σε αυτό που, εδώ και μερικά χρόνια, αποκαλώ τεχνολογικό μεσαίωνα. Πως θα απαλλαγούμε από τη τρομολαγνεία, θα αντιμετωπίσουμε τις κάθε λογής και προέλευσης θεούσες, με λίγα λόγια δεν θα γίνουμε πιόνια στο μηχανισμό του Μεγάλου Αδελφού; Στη «Καθημερινή» της Κυριακής διάβασα το κείμενο του Χρήστου Γιανναρά περί «ολιγαρχικής δημοκρατίας και ατομικής αυτομόλησης». Φοβάμαι ότι, «αυτά είναι κόλπα δύσκολα που κάνουν στην Ινδία». Όπως λεει (και συμφωνώ) ο αναγνώστης Δ.Μ. «για να πραγματοποιηθεί η κοινωνική έκρηξη προϋποθέτει την ατομική. Οι κοινωνίες αποτελούνται από άτομα και μόνον όταν αποφασίσουν το καθένα ξεχωριστά και συγχρόνως όλοι μαζί να αντισταθούν και να επαναστατήσουν (ειρηνικά), τότε μόνο μπορεί να έλθει η Αλλαγή. Όμως το σύστημα είναι σοφά σχεδιασμένο και έχει φροντίσει για όλα. Κλασικό παράδειγμα η αυτομόληση των βουλευτών. Περιθωριοποίηση, εξαγορά, εξαφάνιση περιμένει όποιον γενναίο. Γιατί το χρήμα ουδείς μίσησε...» Τι μπορεί να αλλάξει τη κατάσταση; Ένα και μοναδικό που τρέμουν οι ισχυροί της γης. Η παιδεία. Και είναι κρίμα, ειδικά για εμάς. Την έχουμε έτοιμη και, το μόνο που χρειάζεται είναι να τη γνωρίσουμε! Αντιρρήσεις έχει και ο Σ.Τ. που ανακάλυψε το κείμενο του Παπανούτσου και σημειώνει: «...Το μέγα λάθος του Γιανναρά και πολλών άλλων ανήσυχων ιδεαλιστών, είναι η πεποίθησή τους ότι μπορεί να υπάρξει ατομική ανυπακοή. Από ποιούς βουλευτές, πολιτικούς, κομματικά στελέχη μπορεί να υπάρξει τέτοιο πράμα; Όλοι επιλέχτηκαν εκ των προτέρων, να είναι απολύτως υπάκουοι. Τους λιγοστούς αντιρρησίες συνείδησης τους εξαφάνισαν, περιθωριοποίησαν ή εξαγόρασαν Όλους! Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, έχει εκφυλισθεί πια σε όλο τον κόσμο. Έχει γίνει ένα προσοδοφόρο επάγγελμα-πρακτορείο των μεγάλων συμφερόντων..» Έξω τι γίνεται; Έστω όμως ότι, γίνεται κάποιο θαύμα, η Ελλάδα αποκτάει αληθινή παιδεία και η Δημοκρατία επιστρέφει στο 114, στο Πολυτεχνείο και στο Μάη του 1968. Είναι αυτό αρκετό για την ισχυρή Ελλάδα; Θέλω να πω τι κάνουμε με τους «φίλους και γείτονές μας στο ΝΑΤΟ» που, μετά τα όχι της Γαλλίας και Ολλανδίας βλέπουν ότι δε πρόκειται να μπουν στην Ε.Ε. ούτε το 2184; Θα απαλλαγούμε από τις CCVT και θα μας καπακώσει (πάλι) ο Πασάς; Διαβάσατε τις δηλώσεις του στρατηγού Οζγιόκ; Είδατε τις απειλές που εκτοξεύει εναντίον τις χώρας μας αλλά και που διαγράφονται με την γιγάντωση του εθνικιστικού κλίματος στην Τουρκία; Από διάφορα συμβάντα αποδεικνύεται ότι η χώρα βρίσκεται σε περίοδο παροξυσμού (βλέπε και περιοδικό «Πτήση & Διάστημα» Ιουνίου 2005). Χιλιάδες Τούρκοι κατέβηκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν εναντίον αυτών που θέλουν να διαλύσουν τη χώρα (φοβάμαι ότι έχουν δίκιο!). Σε ποδοσφαιρικό αγώνα αστυνομικοί επιτέθηκαν σε φίλαθλο, επειδή δεν καθόταν προσοχή στην ανάκρουση του εθνικού ύμνου! Τέλος δεν είναι τυχαίο ότι τις μεγαλύτερες πωλήσεις στα τουρκικά βιβλιοπωλεία σημειώνουν δύο βιβλία: το ένα με τον τίτλο «Μεταλλική Καταιγίδα» και περιγράφει μία υποθετική στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ το άλλο είναι το πασίγνωστο «Ο Αγών μου» του ...Αδόλφου Χίτλερ! Τα φαινόμενα εξηγούνται από την απροκάλυπτη αμερικανική στήριξη προς τους Κούρδους του Ιράκ, που η επίσημη κυβέρνηση πιστεύει (και έχει δίκιο!) ότι μπορεί να οδηγήσει στο διαμελισμό της χώρας. Πριν 1 ½ χρόνο μάλιστα τα δύο σώματα (Βουλή και Γερουσία) ψήφισαν ομόφωνα πρόταση για τη δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδικού κράτους. Σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και οι τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό, όπου η Άγκυρα πιστεύει ότι έχει κάνει έως τώρα μόνο υποχωρήσεις και δεν έχει λάβει κανένα αντάλλαγμα (όπως π.χ. το άνοιγμα των λιμανιών και αεροδρομίων της κατεχόμενης Κύπρου). Όλα αυτά δείχνουν ότι η Τουρκία έχει μπει σε ένα σκοτεινό μονοπάτι που οδηγεί στην υιοθέτηση ακραίων πολιτικών απόψεων, την εμφάνιση τάσεων απομονωτισμού και -ενδεχομένως- την περαιτέρω σκλήρυνση της στάσης της σε διάφορα κρίσιμα ζητήματα, που αφορούν και τις διμερείς της σχέσεις με την Ελλάδα (διεκδικήσεις στο Αιγαίο, Κυπριακό κ.λ.π.). Και μετά τι; Ειλικρινά δε ξέρω. Θα πρότεινα κάτι σε Armani, σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, ολίγον Dream Show, μία εμφάνιση (του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αντιπολίτευσης στο Όλα 5, ίσως μία Eurovision, κάτι σε Porsche Cayenne, μπορεί και σε Range Rover; Δύσκολο να καταλήξω γι’ αυτό, όπως με βοηθήσατε με τα κείμενα, βοηθήστε με και με ανέκδοτα.
'Αλλα 'Αρθρα
|
