Μία σύντομη αναδρομή στο αρχείο μου είναι αρκετή για να αποδείξει του λόγου το αληθές. Το 2005 ήταν, όντως, μία πολύ καλή χρονιά για τη χώρα αλλά και για τον γράφοντα. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που η Ελλάδα πρέπει να αισθάνεται εθνικά υπερήφανη αλλά, είμαι της γνώμης, ότι οι πιο σημαντικοί είναι α. ο Κουρουπητός β. το παγκόσμιο ρεκόρ στη παραγωγή λυματολάσπης  γ. η νομοθεσία που επιτρέπει στις μυστικές υπηρεσίες να παρακολουθούν (εκτός από τα τηλέφωνα, τα φαξ, τα e-mail, και τα sms) και τα WC μας δ. η   επισημοποίηση της θεωρίας των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο ε. η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας (αν δε μπορείς να κόψεις το χέρι του αντιπάλου φίλησέ το), ζ. η ανακάλυψη τεμαχισμένου (και βρασμένου) ποντικού στο γεύμα των ασθενών του Δρομοκαϊτείου.

Ακολουθούν: τσιμεντοποίηση 1000 στρεμμάτων του (τέως) αεροδρομίου Ελληνικού, έκρηξη του πληθυσμού των βατράχων στο Ολυμπιακό Κωπηαλατοδρόμιο (τέως αεροδρόμιο) Μαραθώνα (θα βοηθήσει τις εξαγωγές βατραχοπόδαρων), και αύξηση του αριθμού των ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων). Περισσότεροι από 3000 πονεμένοι Έλληνες έφτιξαν μία ΜΚΟ και 38 (από τις 200;) έλαβαν επιχορηγήσεις άνω των 6 δισεκατομμυρίων δραχμών ποσό που παραπέμπει σε άνετη ζωή και σίγουρο εισόδημα.

Δύο μεγάλες επιτυχίες του 2005 (αποτελέσματα των Ολυμπιακών του 2004) είναι α. το τραμ β. ο προαστιακός. Το πρώτο που κόστισε πάνω από 170 δισεκατομμύρια δραχμές, έκοψε την Αθήνα σε 172 κομμάτια, στραγγάλισε τη κυκλοφορία, και γέμισε τη πόλη κολώνες και ηλεκτροφόρα καλώδια. Το αθηναϊκό τραμ καταγράφεται στο Βιβλίο Γκίνες σαν το πιο αργό στο κόσμο (Σύνταγμα-Γλυφάδα 1 ώρα, Νέο Φάληρο-Γλυφάδα 50 λεπτά). Το δεύτερο είναι ο μοναδικός ιδιωτικός σιδηρόδρομος στο κόσμο αφού, από την αρχή του έτους, χρησιμοποιείται από τους ίδιους (οκτώ) επιβάτες.

Το 2005 ήταν καλό διότι, 12.000 Έλληνες αγόρασαν «μερσεντέ», 1000 Καγιέν, 120 Φεράρι, 100 Μαζεράτι και 15.000 που απόκτησαν 4Χ4Χ8Χ4 (ειδικά μοντέλα εκτός δρόμου για τους καλοπαιδαράδες που τα παρκάρουν εις τους περί την Πατριάρχου Ιωακείμ οδούς). Ήταν καλό διότι ή Ελλάδα  κατέλαβε τη 34^Η  θέση μένοντας, σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, μετεξεταστέα στη ανάπτυξη τεχνολογίας. Πίσω από τη χώρα-πρότυπο ακολουθούν η Λιθουανία, η Ιορδανία, η Ιταλία, ο Μαυρίκιος, η Τζαμάικα, η Μποτσουάνα κ.α. Η χρονιά ήταν ακόμα καλή διότι (δεν) πέρασε ο νόμος για το βασικό μέτοχο αναγκάζοντας όσους πούλησαν (βασικές) μετοχές σε μη βασικούς μετόχους να τις πάρουν (βασικά) πίσω.

Καλή ήταν διότι ο λαός πληροφορήθηκε (τον Μάο) ότι, ο ακήρυκτος πόλεμος στο Αιγαίο, και τα εξοπλιστικά προγράμματα (που οδήγησαν στο φιάσκο στα Ίμια, στο σχέδιο Αν-Αν, στα πηδηχτά ζεϊμπέκικα  και στις κουμπαριές με τη «φίλη και σύμμαχό μας στο ΝΑΤΟ» Τουρκία, έχουν κοστίσει τα τελευταία 30 χρόνια πάνω από 30 τρισεκατομμύρια δραχμές χωρίς στο ποσό να υπολογίζουμε τη κατανάλωση καυσίμων και, «ξεχνώντας» το κόστος σε ανθρώπινες ζωές.

Ως Έλλην αισθάνθηκα το 2005 περισσότερο «εθνικά υπερήφανος» διότι, ενώ από το 1981 μέχρι φέτος στα δημόσια ταμεία εισέρευσαν από κοινοτικές ενισχύσεις, φορολογία εισοδήματος και δημόσιο δανεισμό  230 δισεκατομμύρια δραχμές, το σημείο εκκίνησης προς τη πραγματική σύγκλιση βρίσκεται στη περίοδο του ...1981 που σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει κατά κεφαλή εισόδημα περίπου το 76% της ευρωζώνης, βρίσκεται δηλαδή στα επίπεδα που ήταν πριν από 35 και 25 χρόνια! (Δ. Στεργίου, Παρόν 17.07).

Η υπερηφάνειά μου έτρεξε τον Ιούνιο «από τα μπατζάκια» όταν πληροφορήθηκα ότι από τις αρχές του 04 μέχρι τον Απρίλιο η αξία των ακάλυπτων επιταγών είχε ξεπεράσει το 1.5 δις ευρώ (512 δις. δραχμές) πράγμα που  επίσης έδειξε την ευρωστία της ελληνικής οικονομίας αλλά, και τις δυνατότητες που προσφέρονται στο ξένο κεφάλαιο να επενδύσει στην Ελλάδα.

Το 2005 η Ελλάς γιόρτασε την Ημέρα του Περιβάλλοντος (6 Ιουνίου) με 40.000 τόνους σκουπίδια στους δρόμους επειδή οι «φορείς» της δυτικής Αττικής έκλεισαν τη χωματερή των Άνω Λιοσίων.

Μετά απ’ αυτά και άλλες 100.000 παρόμοια, δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω γιατί η χρονιά που πέρασε ήταν καλή για τον γράφοντα αλλά και όλους τους Έλληνες που ατενίζουν με αισιοδοξία το μέλλον  τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τελειώνοντας εύχομαι να περάσετε καλά, να ξεφαντώσετε και να χαμογελάσετε στη κάμερα που σας παρακολουθεί -για το καλό σας.

• Το αεροδρόμιο Ελληνικού και ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης (27-02-2005)
• Ξένοι πράκτορες... (06-03-2005)
• Το κόμμα της Κοινής Λογικής (13-03-2005)
• Το Παράσιτο της Χρονιάς (20-03-2005)
• Η κοινωνική και επιχειρηματική μου ανέλιξη (27-03-2005)
• Ο Αγώνας Τώρα Δικαιώνεται; (10-04-2005)
• Αρχαία Ολυμπία Πεκίνο με οχήματα μηδενικών ρύπων (17-04-2005)
• Αρνάκι άσπρο και παχύ... (01-05-2005)
• Όταν το παρελθόν (καθ)ορίζει το μέλλον (15-05-2005)
• Άκρα του τάφου σιωπή (22-05-2005)
• Να περνάτε καλά... (29-05-2005)
• Ποιά Ευρώπη; (05-06-2005)
• Requiem για την Κοινή Λογική (12-06-2005)
• Aυτοκίνητο: φίλος ή εχθρός; (19-06-2005)
• Ξυπνητήριααα... (27-06-2005)
• Το νέφος του Ορτ (03-07-2005)
• Η ζωή με τους κουτόφραγκους (10-07-2005)
• Πού ήσουν; Έξω. Τί έκανες; Τίποτα (17-07-2005)
• Το Αντιτρομοκρατικό Μου Νομοσχέδιο (24-07-2005)
• Η πόλη των ονείρων μου; (31-07-2005)
• Πελάτες μουουουου (07-08-2005)
• Οι επιπτώσεις της αιολικής ενέργειας στη libido των αιγοπροβάτων (11-08-2005)
• Περί βλακείας... (21-08-2005)
• Είπανε της γριάς να.... (28-08-2005)
• Το (πηδηχτό) ζεϊμπέκικο και η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας (04-09-2005)
• Η χρήση του αεροδρομίου Ελληνικού (11-09-2005)
• Το άλλο πρόσωπο του Αρχάγγελου (25-09-2005)
• In God we trust (02-10-2005)
• Τα εν οίκω (09-10-2005)
• Ο μεγάλος Αγώνας γύρω από τον Κόσμο (13-10-2005)
• Η χυδαιότητα σαν κοινωνικό "αγαθό" (16-10-2005)
• Η άλλη πλευρά (29-10-2005)
• Ευγενείς περιοχές (06-11-2005)
• Oι τελευταίες μέρες της Xαρτόβιας (13-11-2005)
• Carpe Diem (20-11-2005)
• Σκυλίσια μέρα (04-12-2005)
• Πρακτικές προτάσεις (11-12-2005)
• Κάθε πέρισυ και καλύτερα... (18-12-2005)
• Τα δώρα του Αη Βασίλη (31-12-2005)
• Chinook «ΕΣ916» (17-09-2006)