Δε ξέρω τι συμβαίνει και τα πράγματα δε πάνε καλά. Δε περνάει ημέρα χωρίς να συμβεί κάποια αναποδιά γι’ αυτό αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας τα προβλήματα που με απασχολούν αρχίζοντας με την επιλογή του νέου μου αυτοκινήτου. Παρ’ όλο ότι έχω διαβάσει όλα τα αυτοκινητιστικά περιοδικά και ρωτήσει τους φίλους δε μπορώ ακόμα να αποφασίσω ανάμεσα στο Μαζεράτι και στο καινούριο Ρέϊντζ Ρόβερ τούρμπο. Ο Αντώνης πρότεινε Μαζεράτι αλλά ο Πέτρος επιμένει για το Ρέϊντζ. Το ίδιο και η γυναίκα μου που λεει ότι, δεν είναι δυνατό η γυναίκα του Νίκου να έχει Μερτσέντες ML και εκείνη Μερτσέντες 230. Το πράγμα είναι τόσο σοβαρό ώστε πέρασα ολόκληρο το σαββατοκύριακο μελετώντας προσπέκτους. Αργά το απόγευμα κατέληξα στο Μαζεράτι αλλά όταν κλονίστηκα όταν ήλθε σπίτι ο Οδυσσέας οδηγώντας μία Πόρσε Καρέρα 4. Όταν είπε ότι κόστισε €190.000 μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι. Πως είναι δυνατόν ένας νέος εκδότης να διαθέτει €190.000 και εγώ να κυκλοφορώ με το Ρέϊντζ Ρόβερ που αγόρασα (με leasing) το 2000; Η απορία με έφαγε γι’ αυτό πήρα ένα Λεξοτανίλ και έπεσα για ύπνο αρνούμενος ευγενικά τη πρόσκληση της Ντέμης Χατζηπαπάρα στη δεξίωση που είχε οργανώσει προς τιμή του τέως (συζύγου της). Έπρεπε να κοιμηθώ νωρίς γιατί, τη Κυριακή είχα «κλείσει» μία παρτίδα τένις στο Tsakali Club με τον Αντώνη που είχε νικήσει το Νίκο, που είχε χάσει απ’ τον Παύλο (Τσιτσιρογιάννη) και είχε έλθει ισόπαλος με εκείνη τη σουπιά, τον βουλευτή της ΝΔ που ήταν πρωταθλητής εφήβων και το έκρυβε. Μία ήττα στα τερέν του Tsakali Club είχε πάντα κοινωνικο-πολιτικές προεκτάσεις που συνέβαλαν στην αβεβαιότητά μου για το αύριο. Και καλά το μόνο πρόβλημα να ήταν η επιλογή του καινούριου αυτοκινήτου. Το άλλο που το βάζετε; Το ξέρετε ότι έχω τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχω το ίδιο σκάφος; Ο Νίκος το άλλαξε, ο Αντώνης το ίδιο. Ο Τάκης έφερε ένα 80άρι Μαρέτι και ο Σπήλιος ένα 60άρι Καντιέρι ντι Πάλμα ντι Μαγιόρκα. Εγώ έχω μείνει με το 45άρι Μπέρτραμ με αποτέλεσμα να μη με αφήνουν να δέσω σε καλό σημείο στις Σπέτσες, στη Μύκονο και στη Ύδρα. Η αγωνία που περνάω κάθε φορά που βλέπω το σκάφος του Γιάννη Μπαρμπαγιάννη να έχει δέσει «πρώτο τραπέζι πίστα» μου σπαράζει τη καρδιά. Συζήτησα το θέμα με το φίλο μου το Νίκο Ωρολογά όταν τον συνάντησα στο branch στη βίλα του Λάκη. Πρότεινε 100άρι Καντιέρι ντι Πίζα που κοστίζει και φθηνά (μόνο €6.000.000). Όλη η εβδομάδα πέρασε με τρομερό άγχος. Τη Δευτέρα είχα έκθεση αυτοκινήτου, τη Τρίτη Ναυτικό Σαλόνι, τη Τετάρτη παρουσίαση Κεϊμάν, τη Πέμπτη δεξίωση στη Γιάννα (Παπαδοπούλου), και τη Παρασκευή πάρτι στον Ανδρέα (Ρουμελιώτη). Είναι, νομίζω, φυσικό όταν κάποιος βρίσκεται αντιμέτωπος με τόσο σοβαρά θέματα να αισθάνεται πιεσμένος ψυχολογικά. Εκτός από την αύξηση της αρτηριακής πίεσης το άγχος δημιουργεί και άλλα προβλήματα όπως, για παράδειγμα, μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας. Ποιος θα πίστευε ότι, το δίλημμά μου για την αγορά του νέου αυτοκινήτου και της αλλαγής του σκάφους αλλά και το game στο Tsakali Club με το Νίκο (που νίκησε τον Τάκη που έχασε απ’ το Μάκη) θα μπορούσε να επηρεάσει τις σχέσεις με το καινούριο μου φλερτ και όμως αυτό ακριβώς συνέβη. «Τι έχεις και δε μπορείς», ρωτάει το νέο μου φλερτ, απόφοιτος της Σχολής αναδυόμενων ταλέντων «Virtual Reality». «Έγνοιες», απαντώ καθώς με το ένα χέρι ανάβω το Κοχίμπα, με το άλλο κρατάω το κινητό και οδηγώ τη Μαζεράτι με τα γόνατα. Από τα προηγούμενα καταλάβατε ότι, τελευταία, η ζωή δε μου φέρεται καλά. Τα πράγματα είναι τόσο άσχημα ώστε σκέπτομαι αν θα κάνω χειμερινές διακοπές στα νησιά Φίτζι όπως είχα προγραμματίσει με τον Νίκο Φλούφλη που και αυτός ασχολείται με τις εκδόσεις. Όπως λεει ο φίλος μου ο Χρήστος όταν φτάσεις στο σημείο να πίνεις παλιό κρασί, μαύρο χαβιάρι και μουχλιασμένο τυρί κάτι δε πάει καλά με τη ζωή σου και, σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκομαι κι’ εγώ.
'Αλλα 'Αρθρα
|
