|
|
Η καταγγελία-σοκ της Κας Ζωής Παπαθανάτου-Φορμολιάδου
Πάντα βάζω εισαγωγικά στη φράση «εορτή για την αποκατάσταση της δημοκρατίας» όταν αναφέρομαι στο μέγα κοσμικό γεγονός που λαβαίνει χώρα στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου. Όχι τόσο για τις ενδυματολογικές προτιμήσεις των προσκεκλημένων («Πούλιτζερ» στο Ν. Ζαχαριάδη για το ρεπορτάζ της περασμένης Κυριακής) όσο για το ότι η χώρα έπρεπε να ντρέπεται επειδή επέτρεψε τη κατάργησή της, αλλά αυτό είναι θέμα για ένα άλλο ΘΕΜΑ. Ολίγον η κιτσαρία της εορτής, περισσότερο οι πυρκαγιές σε Ραφήνα και Κινέττα και κανείς δεν έδωσε σημασία στη καταγγελία-σοκ της Κας Ζωής Φορμολιάδου- Παπαθάνατου προς την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Επειδή χρέος του δημοσιογράφου είναι να αποκαλύπτει σκάνδαλα και να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον τη θέτω υπ’ όψη σας για να προστατεύσετε την υγεία σας και την υγεία των παιδιών σας από ένα αόρατο, ύπουλο και άκρως επικίνδυνο εχθρό: τη λειτουργία ιδιωτικών αερολεσχών που, σύμφωνα με τη κυρία, «εκπαιδεύουν τους πελάτες τους στην οδήγηση μικρών αεροπλάνων ή ελικοπτέρων». Η εν λόγω, αλλά και άλλοι πολίτες καταγγέλλουν ότι, «οι ανεμολέσχες και οι αερολέσχες έχουν δημιουργήσει μία ιδιαίτερα νοσηρή, και σαφώς παράνομη κατάσταση, που υποβαθμίζει τη ποιότητα ζωής στα βόρεια προάστια, στην Κηφισιά, στη Νέα Κηφισιά η οποία ήταν ήδη επιβαρημένη περιβαλλοντικά επειδή βρίσκεται ανάμεσα σε τεράστιους οδικούς άξονες με κυριότερο την Εθνική Οδό»! Διαβάζοντας τη καταγγελία νόμιζα ότι επρόκειτο για αστείο, ιδίου βαθμού kitsch με το τσόκαρο της Κας Βαλυράκη, το στράπλες της Κας Λιάνη και τα μαύρα γυαλιά της Μάργαρετ Παπανδρέου αλλά, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα. Η Κα Φορμολιάδου δεν είναι παρά μία από τους δεκάδες πολίτες που έχουν βαλθεί να τελειώσουν ότι έχει απομείνει από το πτώμα της Αθλητικής και Γενικής Αεροπορίας στην Ελλάδα η οποία, ως γνωστόν, εκτός από «μητέρα της Δημοκρατίας» είναι και θεία του Ικάρου. Τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους ειδικά οργανωμένες ομάδες που, σε βαθμό προχωρημένης υστερίας (που υποκρύπτει άλλα για τα οποία παρακάτω) τσιρίζουν ότι, οι πτήσεις των ανεμοπτέρων και ελαφρών αεροσκαφών των αερολεσχών στο αεροδρόμιο Τατοίου «θέτει σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών τους» ζητώντας «να φύγει ο ...θάνατος από τα κεφάλια τους». Από τώρα δηλώνω ότι η κρίση (και η ζωή μου) είναι επηρεασμένη από το γεγονός ότι πρώτα έμαθα να πετάω και μετά να οδηγώ αυτοκίνητο. Αν τα τελευταία 45 χρόνια έχω κάνει κάτι (καλό) το οφείλω στους ανθρώπους που μου έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσω τον υπέροχο κόσμο της αεροπορίας γι’ αυτό και είμαι εξαιρετικά προσεκτικός όταν διαβάζω ή ακουω καταγγελίες σαν αυτή της φανταστικής αλλά συνάμα αληθινής κυρίας που υποκρύπτουν άλλα, ύποπτα συμφέροντα όπως είναι η «ήπια οικιστική εκμετάλλευση» του αεροδρομίου του Ελληνικού και, σύντομα, του Τατοίου. Πίσω από τις υστερικές κραυγές κρύβονται τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που, όλοι πλέον καταλαβαίνουμε ότι, θέλουν να κάνουν το Ελληνικό μία νέα «Γλυφάδα» και το Τατόι (μαζί με τα πρώην «βασιλικά» κτήματα) τη δεύτερη μεγαλύτερη (μετά το Ελληνικό) «μπίζνα» της ανατολικής Μεσογείου. Αντί το κράτος , όπως σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες αλλά και στη γειτονική Τουρκία που διαθέτει πάνω από 350 αερολέσχες, να επιδοτεί, βοηθάει, προωθεί, αναπτύσσει με κάθε τρόπο και μέσο τη Πειραματική, Αθλητική και Γενική Αεροπορία κάνει ότι μπορεί για να τη στραγγαλίσει, εξαφανίσει, παραδώσει βορά στις ορέξεις διαφόρων ανέραστων, δυσκοίλιων και ύποπτων τύπων που φοβούνται τον ίσκιο τους και σιχαίνονται τη ίδια τους τη ζωή. Αντί να βγαίνουν στους δρόμους απαιτώντας τη λειτουργία των αερολεσχών, αντί να υποχρεώνουν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με την ανεμοπορία, τον αλεξιπτωτισμό, το παραπέντε, τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα τα σπρώχνουν στα ναρκωτικά και στο φραπόγαλο, στη απραξία και στη κάθε λογής και είδους μαλακία επειδή οι ίδιοι δεν τολμούν ούτε καν να σκεφτούν πως είναι να πετάς μόνος σου. Στη προσπάθειά τους να εξαφανίσουν τη τελευταία κοιτίδα του αεραθλητισμού από το αεροδρόμιο Τατοίου χρησιμοποιούν κάθε νομικίστικο ισχυρισμό. Ο πιο πρόσφατος είναι η «πλημμελώς εποπτευόμενη κίνηση των αεροπλάνων σε χαμηλότερο ύψος από το επιτρεπόμενο βάσει των διεθνών συμβάσεων και μάλιστα κατά τις ώρες κοινής ησυχίας». Επειδή κυριολεκτικά «μεγάλωσα» στο Τατόι δηλώνω ότι ψεύδονται αφού, η Αθλητική Αεροπορία (Ανεμολέσχες και Αερολέσχες) δεν θα υπήρχαν χωρίς την αμέριστη βοήθεια και συμπαράσταση της Πολεμικής Αεροπορίας από τα μέσα της δεκαετίας του ...50 στα αεροδρόμια Πάχης Μεγάρων, Τρίπολης και Τατοίου. Σύμφωνα με τους δυσκοίλιους της περιοχής η Π.Α. «φιλοξενεί παράνομα ιδιωτικές αερολέσχες προσβάλλοντας βάναυσα τα ....συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών του Δήμου Κηφισιάς»! Δε θα αναφέρω, προς το παρόν, άλλες από τις δικαιολογίες που χρησιμοποιούν οι διάφοροι σύλλογοι, ομάδες και κινήσεις ανησυχούντων πολιτών τις οποίες έχω συγκεντρώσει τα τελευταία 3-4 χρόνια. Όμως θα το κάνω αν η Πολεμική Αεροπορία υποκύψει στον εκβιασμό εκείνων που χρησιμοποιούν τους πολίτες και απομακρύνει τις Αερολέσχες από το Τατόι. Θα πείτε (και ίσως έχετε δίκιο). Τι είναι αυτά που γράφεις αυγουστιάτικα. Πιστεύεις ότι, με ένα ή δύο άρθρα μπορείς να σταματήσεις τη λεηλάτηση της δημόσιας γης; Έχουν περάσει περισσότερα από 6 χρόνια που γράφεις και προτείνεις (με σοβαρά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα) ότι το αεροδρόμιο του Ελληνικού πρέπει να παραμείνει χώρος πρασίνου και εκεί να γίνει και το πρώτο, διεθνών προδιαγραφών αυτοκινητοδρόμιο στην Ελλάδα και όμως η καταπάτηση της περιοχής συνεχίζεται κανονικά. Δε το πιστεύω αλλά, αυτή την εποχή τυχαίνει Υπουργός Εθνικής Άμυνας να είναι ένας αεροπόρος ο οποίος σίγουρα δεν θα θέλει να δει το πρώτο, ιστορικό αεροδρόμιο της Ελλάδας να μεταβάλλεται σε νέα, Νέα Κηφισιά, με βίλες, ιδιωτικούς χώρους πλατσουρίσματος, play rooms, range rover, “mercede”, φαστφουντάδικα, φαγάδικα, φραπογαλάδικα να γίνεται δηλαδή χώρος που, εκτός του ότι ανθεί φαιδρά η πορτοκαλέα θάλλει και η Κα Ζωή Παπαθανάτου-Φορμολιάδου, του Κρυώκολου και της Ανέραστης.
'Αλλα 'Αρθρα
|
|
